کشور تایلند در جنوب شرقی آسیا واقع شده و به کشور هزار معبد معروف است. مساحت این کشور حدود ۵۱۳ هزار کیلومتر مربع می باشد و در حدود ۷۰ میلیون نفر جمعیت دارد.
در این کشور همانند دیگر کشورهای منطقه آسیای جنوب شرقی، بارش باران ‌های فصلی باعث رویش جنگل‌های بارانی استوایی شده است.
فلور گیاهی تایلند شامل حدود ۱۱۰۰۰ گونه گیاهی است. در این میان، حدود ۱۴۰۰ گیاه دارویی و معطر بومی وجود دارد که در داروهای پزشکی سنتی تایلند استفاده می شوند.
طب سنتی تایلند در حدود ۸۵۰ سال قدمت دارد. در حال حاضر، خدمات پزشکی مدرن عمدتاً به بیمارستان ها و درمانگاه های شهری محدود می شوند و در مناطق روستایی هنوز انواع مختلف داروهای سنتی و روش های درمانی را بکار می گیرند که این عمل فلسفه در فرهنگ این کشور دارد و از سیستم طب سنتی هند و چین گرفته شده است. بیش از ۲۰۰۰ داروی گیاهی در تایلند ثبت شده است ولی تا سال ۲۰۰۵ میلادی مجموعاً ۱۶ داروی گیاهی در فهرست داروهای ملی این کشور وجود داشت.
موسسه ملی داروهای سنتی تایلند در سال ۱۹۹۲ تأسیس شد. هدف اصلی این موسسه، تلفیق داروهای سنتی تایلند در خدمات بهداشت عمومی کشور بود. در سال ۱۹۸۷ با اصلاح یک حکم قانونی، وزارت بهداشت توانست پزشکان آیورودا (Ayurvedic doctors) را در نیروی کار پزشکی بیمارستان های دولتی و درمانگاه های خصوصی تلفیق کند.
از مشکلات عمده در تحقیق و توسعه گیاهان دارویی و معطر در تایلند می توان فقدان تیم های چند رشته ای، افراد ماهر، منابع مالی کافی، فناوری های کشاورزی (کاشت، داشت، برداشت و فراوری) نام برد. همچنین در این کشور نیاز به توسعه صنعت داروهای گیاهی و تشویق کشت و حفاظت ازگونه های مهم گیاهان دارویی و معطر وجود دارد.

معرفی کشور
کشور تایلند در جنوب شرقی آسیا واقع شده و به کشور هزار معبد معروف است. این کشور از شمال با میانمار و لائوس، از شرق با لائوس و کامبوج، از جنوب با مالزی و خلیج تایلند، و از غرب با برمه و دریای آندامان همسایه ‌است. مساحت این کشور حدود ۵۱۳ هزار کیلومتر مربع می باشد و در حدود ۷۰ میلیون نفر جمعیت دارد.

جغرافیای طبیعی
در این کشور همانند دیگر کشورهای منطقه آسیای جنوب شرقی، بارش باران ‌های فصلی باعث رویش جنگل‌های بارانی استوایی شده است. در حدود ۳۳ درصد این کشور را پوشش جنگلی تشکیل داده است. بسیاری از مناطق کوهستانی این کشور به مناطق غیرقابل دسترس محدود می شود. چون تایلند به دریا نزدیک است بیشتر مواقع دارای یک آب هوای معتدل می‌باشد. کشور تایلند در موقعیت استراتژیکی جنوب شرقی آسیا قرار داشته و بسیار حاصلخیز می‌باشد. شمال کشور کوهستانی و دارای جنگل‌های بسیاری است و نواحی مرکزی آن پوشیده از شالیزارهای سرسبز برنج است.

منابع گیاهی دارویی و معطر
فلور گیاهی تایلند شامل حدود ۱۱۰۰۰ گونه گیاهی است. در این میان، حدود ۱۴۰۰ گیاه دارویی و معطر بومی وجود دارد که در داروهای پزشکی سنتی تایلند استفاده می شوند. مواد گیاهی دارویی و معطر زیادی در منابع داروسازی، عطر، مواد آرایشی و بهداشتی و صنایع مرتبط، تولید و استفاده می شوند. چند گیاه دارویی مهم و پراستفاده در این کشور عبارتند از: زنجبیل، جوز هندی، سیر، زردچوبه، هل، فلفل قرمز، برگ بو، فلفل سیاه و میخک.

سیستم‌های طب سنتی
طب سنتی تایلند در حدود ۸۵۰ سال قدمت دارد. در حال حاضر، خدمات پزشکی مدرن عمدتاً به بیمارستان ها و درمانگاه های شهری محدود می شوند و در مناطق روستایی هنوز انواع مختلف داروهای سنتی و روش های درمانی را بکار می گیرند که این عمل فلسفه در فرهنگ این کشور دارد و از سیستم طب سنتی هند و چین گرفته شده است. داروهای سنتی تایلند اصولاً از گیاهان برگرفته می شود و در ماساژ تایلندی و سونای گیاهی کاربرد دارند. طبیبان سنتی نقش مهمی در بخش سیستم سلامت بهداشتی کشور ایفا می کنند. بیش از ۲۰۰۰ داروی گیاهی در تایلند ثبت شده است ولی تا سال ۲۰۰۵ میلادی مجموعاً ۱۶ داروی گیاهی در فهرست داروهای ملی این کشور وجود داشت.

اقدامات دولت در توسعه طب سنتی
در چند دهه گذشته، داروهای سنتی دوباره مورد توجه قرارگرفته اند. موسسه ملی داروهای سنتی تایلند در سال ۱۹۹۲ تأسیس شد. هدف اصلی این موسسه، تلفیق داروهای سنتی تایلند در خدمات بهداشت عمومی کشور بود. در سال ۱۹۸۷ با اصلاح یک حکم قانونی، وزارت بهداشت توانست پزشکان آیورودا (Ayurvedic doctors) را در نیروی کار پزشکی بیمارستان های دولتی و درمانگاه های خصوصی تلفیق کند. پزشکان آیورودا و پزشکان سنتی تایلند می­توانند از برخی ابزارهای پزشکی آلوپاتیکی پایه درکار خود استفاده کنند اما نمی توانند داروهای آلوپاتیکی تجویز کنند.
دولت تلاش می کند استفاده از داروهای گیاهی را توسعه دهد. طرح توسعه سلامت عمومی که طی سال های (۲۰۰۱-۱۹۹۷) آغاز شد، با هدف افزایش استفاده از طب سنتی و آلوپاتیکی و ترویج درمان های سنتی در سیستم مراقبت بهداشتی عمومی کشور، بعلاوه توسعه تحقیقات بر روی گیاهان دارویی و آموزش پزشکان سنتی در استفاده از گیاهان دارویی بصورت رسمی اجرا شد. اهداف ویژه این طرح شامل: ترویج داروهای سنتی تایلند در سیستم مراقبت بهداشتی ملی از طریق ایجاد یک سیستم و استراتژی جامع و استفاده رسمی از آن، ارتقای استاندارد طب سنتی تایلند، حمایت سازمان های بخش خصوصی و دولتی و اداراتی که با طب سنتی تایلندی سر وکار دارند، حمایت از تولید گیاهان دارویی، توسعه راهنمای دارویی کشور و همکاری با پزشکان سنتی برای افزایش استفاده از گیاهان دارویی بوده است.
در سال ۱۹۵۱، اولین مدرسه داروهای سنتی تایلند در وات پو تأسیس شد و از سال ۱۹۶۲ فارغ التحصیلان این مدارس مجوز دریافت کردند که در زمینه طب سنتی فعالیت کنند. در سال ۹۹۷ ، موسسه ملی طب سنتی تایلند تحت نظارت وزارت بهداشت، مرکز آموزش داروهای سنتی تایلند را تأسیس کرد که طرح هایی در داروسازی، درمان سنتی تایلند، ماساژ و عکس العمل شناسی ارائه کرد. موسسه ملی طب سنتی تایلند در همکاری با اداره آموزش های غیررسمی، رشته هایی در زمینه طب سنتی در مراکز آموزش غیر رسمی خود در سطوح ابتدایی و راهنمایی ارائه می کند که این فرصتی است برای ا فرادی که شانس حضور در دانشگاه ها را ندارند.

فعالیت‌های تحقیق و توسعه
موسسات زیادی مشغول تحقیق و توسعه گیاهان دارویی و معطر و انتقال تکنولوژی به بخش خصوصی در تایلند هستند. سازمان داروسازی دولتی (GPO) ، یک شرکت دولتی است که تحت نظارت وزارت بهداشت کار می کند. این سازمان در سال ۱۹۶۶ تأسیس شد تا مواد دارویی و سایر محصولات دارویی را تأمین کند. بسیاری از محصولات دارویی توسط شرکت محصولات گیاهی تایلند تولید شده اند و با توجه به گیاه شناسی، تشخیص دارویی، فیتوشیمی، داروشناسی، سم شناسی و مطالعات کلینیکی کاملاً مورد بررسی قرار گرفته اند. در این کشور پیشرفت تکنولوژیکی در تولید مواد موثره از طریق کشت بافت گیاهی حاصل شده است.

مشکلات و محدودیت‌ها
از مشکلات عمده در تحقیق و توسعه گیاهان دارویی و معطر در تایلند می توان فقدان تیم های چند رشته ای، افراد ماهر، منابع مالی کافی، فناوری های کشاورزی (کاشت، داشت، برداشت و فراوری) نام برد. همچنین در این کشور نیاز به توسعه صنعت داروهای گیاهی و تشویق کشت و حفاظت ازگونه های مهم گیاهان دارویی و معطر وجود دارد.