به گزارش روابط عمومی مرکز توسعه فناوری پدیده گیاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، چهارمحال و بختیاری دارای حدود یک میلیون هکتار عرصه مرتعی و حدود 340 هزار هکتار جنگل است که بیش از 180 گونه درختی و درختچه‌ای در این جنگل‌ها وجود دارد که 63 گونه بومی استان است.
چهارمحال و بختیاری به دلیل دارا بودن شرایط مساعد اقلیمی و جغرافیایی می‌تواند محل مناسبی برای کشت گیاهان دارویی در ابعاد گسترده باشد، زیرا در بسیاری از اراضی که قابلیت کشت سایر گیاهان وجود ندارند، گیاهان دارویی به خوبی و با کمترین هزینه کشت می‌شوند.

ضرورت ایجاد صنایع فرآوری گیاهان دارویی
در حال حاضر گیاهانی از قبیل موسیر، کرفس کوهی، گل محمدی و ... در مراتع استان کشت می‌شود و موجب ایجاد اشتغال برای مردم بومی و بهره‌برداران شده است.
چنانچه فرآوری این گیاهان در استان انجام شود سود دهی آن چندین برابر می‌شود اما در چهارمحال و بختیاری کارخانه فرآوری وجود ندارد و محصولاتی همچون موسیر و کرفس که می‌تواند درآمدزایی و اشتغال خوبی در استان داشته باشد عمدتا به صورت خام فروخته می‌شود.
آشنایی و باور کشاورزان و مردم به سودآوری گیاهان دارویی سبب می‌شود کشاورزان نسبت به کشت این گیاهان اقدام کنند اما عدم آگاهی از فرصت اقتصادی صنعت فرآوری و هزینه‌های سنگین راه‌اندازی این صنعت موجب کناره‌گیری از سرمایه‌گذاری در این بخش شده است.
اگر صنایع تکمیلی و تبدیلی برای فرآوری این محصولات وجود داشته باشد ارزش افزوده محصولات فرآوری شده بالا رفته و سبب رشد سطح معیشت مردم و رشد اقتصادی بخش کشاورزی در استان می‌شود.

کشت گیاهان دارویی در 1000 هکتار اراضی ملی
اصغر احمدی مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، اظهارداشت: در چهارمحال و بختیاری سطح مراتع حدود یک میلیون هکتار و سطح جنگل‌ها حدود 340هزار هکتار است. حدود هزار هکتار از اراضی ملی را در اختیار واجدین شرایط جهت کشت گیاهان دارویی در غالب ماده 3 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع قرار دادیم.
وی ادامه داد: قراردادها معمولا به صورت 5 ساله است و چنانچه مجری در حین فعالیت با موفقیت مواجه شود و طرح کامل اجرا شود قرارداد تمدید می‌شود و تا زمانی که طرح با توقف اجرا مواجه نشود هیچ مشکلی وجود ندارد.
احمدی عنوان کرد: معمولا این اراضی در راستای سیاست‌های سازمانی به منظور حفظ پوشش گیاهی، حفظ خاک ‌و آب در اختیار مجریان قرار داده می‌شود، ماده 3 قانون حفاظت یک ظرفیت قانونی است که دولت به اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اجازه می‌دهد که اراضی ملی را در قالب طرح‌هایی که به تصویب منابع طبیعی می‌رسد و در قالب کتابچه سبز در اختیار بهره‌برداران قرار دهد و بهره‌بردار هم موظف است در حین اجرا طرح کلیه ضوابط منابع طبیعی را اجرا کند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری ادامه داد: بهره‌بردار موظف است پس از به ثمر رسیدن طرح حقوقات دولت را پرداخت کند تحت عنوان بهره مالکانه که حقوقاتی است که براساس درآمدی که مجری طرح برآورد می‌کند به تناسب پرداخت شود .

صنعت فرآوری گیاهان دارویی در استان وجود ندارد
وی تشریح کرد: عمده گیاهان دارویی که ما اجازه کاشت به مجری می‌دهیم موسیر، کرفس، گل محمدی و بعضا به صورت تلفیقی با گونه‌های درختی انجیر دیم، بادام دیم، گلابی وحشی و نمونه‌های جنگلی و بلوط است.
احمدی تصریح کرد: تاکنون کارخانه و مراکز فرآوری خاصی که به صورت مدرن کار فرآوری گیاهان دارویی را در استان انجام دهد نداریم ولی ضرورت دارد با توجه به استقبال در استان شرکت فرآوری یا کارخانه ایجاد شود زیرا درآمد در فرآوری است، فرآوری در حوزه کار منابع طبیعی نیست اما بهره‌برداران و مردم می‌توانند نسبت به ایجاد شرکت و کارخانه فرآوری فعالیت کنند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری تاکیدکرد: حمایت از کاشت گونه کرفس توانسته پوشش این گونه گیاهی در استان را تجدید حیات کند به خصوص در شهرستان کوهرنگ توسط بهره‌برداران کمک به احیا گونه کرفس که بومی استان است شده است.
وی تشریح کرد: کاشت بذر کرفس از مهر و آبان ماه شروع می‌شود و طی دوره 3 تا 4 ساله به عمل می‌آید و معمولا در اواسط فروردین تا پایان اردیبهشت‌ماه برداشت می‌شود.