امروز
1403 دی 2
51 16
1 03 02

مُسکن‌های طبیعی و گیاهی

خلاصه :

آلکالوئیدها دسته‌اى از متابولیت‌های ثانویه هستند که در گونه‌های مختلف خشخاش یا شقایق وجود دارد. 6 نوع آلکالوئید مرفین، کدئین ، نوسکاپین، تبائین ، پاپاورین و نارسئین فراوان‌ترین آنها هستند. دسته‌اى از آلکالوئیدها، مواد مخدر طبیعى هستند که به عنوان تسکین دهنده و ضددرد شناخته شده‌اند.


به گزارش روابط عمومی مرکز توسعه فناوری پدیده گیاه به نقل از بهداشت نیوز، داروهای ضددرد از اهمیت ویژه‌‏ای ‏در درمان برخوردار می‌باشند. ضددردهایی مانند مرفین و کدئین که از خشخاش به‌‏دست می‌‏آیند مطمئن‌‏ترین داروهای ضددرد هستند. اگر چه از شیره این گیاه مرفین و کدئین حاصل می‌گردد ولی اثرات مخدر و اعتیاد آور تریاک (شیره خشک شده) و مشتقات نیمه صنعتی آن مانند هروئین باعث شده کشت این گیاه با مشکلات و موانع قانونی روبرو گردد. بنابراین تلاش‌های زیادی برای پیدا کردن منابع جایگزین پیش‌ماده کدئین صورت گرفته است.

خشخاش ایرانی (کبیر) با داشتن غلظت بالای تبائین و عدم وجود مورفین به عنوان یک گیاه با ارزش در این زمینه مورد توجه می‌باشد. تبائین به راحتی به کدئین تبدیل شده و اعتیادآور نیست و داروهای‏ درمان اعتیاد مانند نالوکسون و نالتروکسون از آن‏ ساخته می‌‏شوند. آلکالوئید‌ها گروه بزرگی از ترکیبات طبیعی هستند که در ابتدا Vegetable Alkali نامیده می‌شدند. این ترکیبات از مهمترین فرآورده‌های متابولیسم ثانویه در گیاهان بوده و دارای یک یا چند اتم نیتروژن می‌باشند. این اتم نیتروژن معمولاً در حلقه هروسیکل قرار می‌گیرد. این ترکیبات معمولاً قلیایی و دارای فعالیت فیزیولوژیک می‌باشند.

آلکالوئید‌ها اغلب به فرم نمک اسیدی در گیاهان یافت می‌شوند. آلکالوئیدها بر حسب تعداد استخلاف گروه نیتروژن، ممکن است نوع اول مانند مسکالین، نوع دوم مانند افدرین، نوع سوم مانند آتروپین و یا نوع چهارم مانند بربرین باشند. همچنین ممکن است این ترکیبات به حالت آزاد، به فرم نمک و یا N- اکسید در گیاهان وجود داشته باشد. این فاکتور برروی روش خالص‌سازی و جداسازی انواع آلکالوئیدها و مشتقات آنها اثر می‌گذارد.


آلکالوئیدهای پاپاور براکته‌اتوم:

آلکالوئیدهای موجود در پاپاور براکته‌اتوم از دسته ایزوکینولین‌ها می‌باشند که به دو دسته تقسیم می‌شوند‌:

آلکالوئیدهای اصلی -که عبارتند از تبائین ( Thebaine )، آلپی نی ژنین ( Alpinigenine )، 14- بتاهیدروکسی‌کدئین‌ (14β-hydroxycodeine)، سالوتاریدین‌ (Salutaridine) و ماکرانتالین (acranataline).

آلکالوئیدهای فرعی- که شامل پروتوپین ( Protopine )، ایزوتبائین (‌IsoTthebaine ) مشتقات N- اکسید‌تبائین ( Thebaine N-Oxides )، اورنیتالیدین (‌Orientalidine)، نئوپین ( Neopine )، کدئین ( Codeine )، آلپی‌نین (Alpinine)، مورامین (‌Muramine)، براکتازونین ( Bractazonine )، تتراهیدروپالماتین (Tetrahydropalmatine)، تبائین‌منوکراید ( Thebaine methochloride )، اوریپاوین (Oripavine)، ماکرانتوریدین (‌Macrantoridine)، 14- بتاهیدروکسی‌کدئینون ( 14 β-hydroxy codeinone )، O- متیل‌فلاونیانتین ( O- Methyl Flavinantine )، N- متیل‌کوریدالدین ( N-Methylcorydaldine )، کوریپالین ( Corypalline )، اپی‌آلپی‌نین ( Epialpinine )، o-متیل‌کوریپالین ( o-Methyl corypallin ) و نئودی‌هیدروتبائین ( Neodihydrothebaine ) می‌باشند.