امروز
1403 دی 2
29 5
رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل خاطر نشان کرد: از مهمترین گیاهان دارویی بومی، کم توقع و قابل کشت در شرایط اقلیمی استان می‌توان به رازیانه، مریم گلی، بومادران، نسترن کوهی، اسطوخودوس، مرزه، اسفرزه، زیره، ماریتیغال، آویشن، گل محمدی و سرخارگل و مریم گلی اشاره کرد که می¬توانند در دیمزارهای کم بازده که کاشت گندم و جو به دلیل محدودیت منابع آب و خاک توجیه اقتصادی ندارند و نیز برای جلوگیری از فرسایش زمین‌های کشاورزی که در حال حاضر به دلیل کمبود آب کشت نمی‌شوند استفاده گردند.
به گزارش روابط عمومی مرکز توسعه فناوری پدیده گیاه به نقل از شبکه خبری آموزشی گیاهان دارویی و به نقل از خبرگزاری صداوسیما مرکز اردبیل، دکتر کمال شهبازی با اشاره به اینکه ترویـج دیم‌کاری گیاهـان دارویـی بومی بـا روش‌های فنـی و راهبردی همـگام با طبیعـت، راهکاری بـرای اسـتفاده بهینه از ظرفیت‌های طبیعی استان و تحقـق برنامه‌های اشـتغال، تولیـد، فـرآوری و ایجـاد ارزش افزوده در جوامع روسـتایی و عشـایری محسـوب می‌شود، بیان داشت: هدف اصلـی در دیم‌کاری، اسـتفاده صحیح از نزولات آسـمانی و برنامه‌ریزی تولیـد گیاهـان دارویـی دیـم سـازگار و با ارزش اسـت که معمولاً این نوع کشـت در اراضی شیب‌دار صـورت می‌گیرد.
وی افزود: گیاهان دارویی چندسـاله یـا دائمـی بـا ایجـاد پوشـش گیاهـی و گسـترش سیستم ریشه دوانی خود، از فرسـایش خـاک جلوگیـری کـرده و ضمـن افزایـش مـاده آلـی، طـی چندیـن سـال، تولید مناسـب در اقلیم‌های مناسـب برای رشـد خـود را نیز خواهند داشـت. از طرفی دیگر اسـتفاده از گیاهـان دارویـی چندسـاله، لـزوم رهاسـازی زمین برای یکسـال بـه عنوان آیـش و فقدان بهره‌وری اقتصـادی زمین‌های دیـم را منتفی می‌کنـد.
در ایـن راسـتا با اسـتفاده دائمـی از اراضی دیـم و بهره‌گیری از گیاهـان سـازگار و مفیـد، ضمن حفـظ رطوبت خـاک و جلوگیری از تبخیـر سـطحی با ایجاد پوشـش گیاهی، هر سـاله مـاده آلی خاک و ظرفیـت جـذب آب نیـز افزایـش می‌یابد. در این زمینه انتخـاب مناسب‌ترین گونه گیاه دارویی بـرای دیم‌کاری در شـرایط اقلیمـی دیمزارهای استان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار اسـت.
رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل خاطر نشان کرد: از مهمترین گیاهان دارویی بومی، کم توقع و قابل کشت در شرایط اقلیمی استان می‌توان به رازیانه، مریم گلی، بومادران، نسترن کوهی، اسطوخودوس، مرزه، اسفرزه، زیره، ماریتیغال، آویشن، گل محمدی و سرخارگل و مریم گلی اشاره کرد که می¬توانند در دیمزارهای کم بازده که کاشت گندم و جو به دلیل محدودیت منابع آب و خاک توجیه اقتصادی ندارند و نیز برای جلوگیری از فرسایش زمین‌های کشاورزی که در حال حاضر به دلیل کمبود آب کشت نمی‌شوند استفاده گردند.
