امروز
1403 دی 2
7 18
31 01 02

بی‌میلی کشاورزان گلستانی به کشت گیاهان دارویی | پای دلالان در میان است

خلاصه :

گرگان- نبود بازار فروش و جولان دلالان در بازار، باعث شده تا کشاورزان گلستانی علی رغم صرفه اقتصادی این محصول، علاقه به کشت گیاهان دارویی نداشته باشند.


به گزارش روابط عمومی مرکز توسعه فناوری پدیده گیاه به نقل از وبسایت تحلیل بازار، شاید یکی از دلایل اینکه اقتصاد گلستان بر پایه کشاورزی و دامپروری است را بتوان بر خاک حاصلخیز و منطقه مستعد به زراعت در انواع محصولات کشاورزی دانست. هرچند که خشکسالی چندسالی است که گریبان این استان را گرفته و معیشت برخی از کشاورزان را با مشکل مواجه کرده اما کشت گونه هایی مانند گیاهان دارویی از جممله راهکارهای تداوم کشت و زرع حتی در زمین های لم یزرع استان است.

محصولاتی مانند سیاه دانه، زیره سبز، آویشن، گل گاوزبان و زعفران از گونه هایی هستند که هرچند در گلستان به صورت دیم کشت می شوند اما میزان برداشت آن قابل توجه است ضمن اینکه کیفیت آن هم از مزیت های دیگر این محصولات زراعی است. با وجود اینکه گیاهان دارویی محصولاتی به صرفه برای کشاورزان هستند و آب زیادی هم از سفره های زیرزمینی برای آن ها استفاده نمی شود و به نوعی کمک کننده مدیریت بحران آب استان هم هستند اما نبود بازار فروش و جولان دلالان کشت این محصولات را برای کشاورزان از صرفه خارج کرده است.
«نسترن فرامرزی» مدیرعامل شرکت هماهنگ دشت گلستان که در این زمینه تجربه خوبی داردف معتقد است: برای رونق کشت گیاهان دارویی در استان باید واسطه ها حذف شده و بازار فروش گیاهان دارویی برای کشاورزان پیش بینی شود. مشروح این گزارش را در ادامه بخوانید.

* اراضی گلستان برای کشت گیاهان دارویی مستعد است؟
گلستان به لحاظ کشت گیاهان دارویی بسیار مستعد است و به همین خاطر انواع گیاهان دارویی در این منطقه کشت می شود. به عنوان مثال در شمال شهرستان گنبدکاووس کشت زیره سبز از رونق خوبی برخوردار است و در سایر شهرستان ها سیاه دانه، گل محمدی، زعفران، اسطوخدوس، آویشن و سایر گیاهان دارویی کشت می شود و یا اینکه این گونه ها به صورت خودرو می روید.
وجود پتانسیل در اراضی گلستان برای کشت گیاهان دارویی در کنار تامین آسان نهاده های این محصول با عث شده تا کشاورزان به زراعت آن روی بیاورند اما نبود بازار مناسب برای عرضه و فروش این محصولات به مرور زمان در سالهای گذشته انگیزه کشت دوباره گیاهان دارویی را بسیار کم کرده است چراکه معمولا کشاورزان نمی توانند این محصولات را با قیمتی که برای آنان صرفه اقتصادی داشته باشد به فروش برسانند بنابراین به نظر می رسد برای حل این خلا، بین صاحبان صنایع و کشاورزان باید ارتباط مستقیم برقرار شود تا ضمن حذف واسطه ها و دلالان، این محصول با قیمتی به صرفه به فروش برسد.

* مثالی برای این موضوع دارید؟
محصولی مانند سیاه دانه با وجود صرفه خوب برای کشاورز به واسطه هزینه های کم تولید و کم آب بر بودن آن در سال های گذشته در گلستان به میزان قابل توجهی کشت می شد اما به دلیل نبود بازار فروش مناسب، دیگر کشاورزان حاضر به زراعت آن نشدند. با وجود آنکه سیاه دانه در صنایع دارویی و غذایی و همچنین روغن کشی کاربرد دارد و روز به روز اهمیت آن آشکار تر می شود و از طرفی اراضی گلستان هم مستعد کشت این محصول است اما زارعی حاضر به کشت آن نیست.

* مشکلاتی که کشاورزان در کشت سیاه دانه با آن مواجه شدند چه بود؟
زمان برداشت سیاه دانه، واردات این محصول از کشورهای دیگر مانند سوریه انجام شد و این موضوع سبب اُفت قیمت محصول داخلی شد. برای جلوگیری از واردات این محصول باید تولید و بهره برداری را افزایش دهیم تا نیاز داخل تامین شود و حتی در کنار آن اگر بتوانیم این محصول را صادر کنیم کمک بزرگی به اقتصاد کشور خواهد بود.
به جز سیاه دانه، زیره سبز هم از دیگر گیاهان دارویی است که میزان قابل توجهی از آن در استان کشت می شود اما با برند دیگر استان ها بسته بندی و به فروش می رسد که باز هم علت آن دلالی و نبود بازار فروش برای کشاورزان گلستانی است.

* حجم تولید سیاه دانه در استان به چه میزان است؟
در گلستان میانگین برداشت سیاه دانه در اراضی دیم ۸۰۰ کیلوگرم در هکتار و در اراضی آبی حدود یک تن و ۲۰۰ کیلوگرم تخمین زده می شود ضمن اینکه اگر مزرعه به خوبی مدیریت شود تناژ بالاتر خواهد رفت.